Pierwsza Pomoc – reanimacja według schematu ABC
Schemat ABC postaw w celu przeprowadzenia wstępnej oceny stanu zdrowia poszkodowanego zwierzęcia i podjęcia akcji reanimacyjnej. Poprawnie i szybko przeprowadzona akcja reanimacyjna kota może uratować jego życie i zdrowie.
Przygotowanie do reanimacji kota
Ułóż zwierzę w bezpiecznym miejscu. Chodzi tutaj nie tylko, o bezpieczne miejsce dla zwierzęcia, ale i takie, jakie zapewni bezpieczeństwo tobie np. uchroni przez potrąceniem przez auto, jeżeli udzielasz pomocy przy ruchliwej trasie.
Ułóż zwierzę w pozycji odbarczonej – tj. ułożyć na płaskiej, twardej i równej powierzchni. Nie układamy kota na sofie, poduszkach, materacu. Miękka powierzchnia będzie amortyzować uciski klatki piersiowej.
Ułóż kota:
- Układamy kota na prawym boku;
- Szyja wyciągnięta a głowa podniesiona niczym przedłużenie szyi, pysk otwarty;
- Kończyny przednie oraz tylne wyprostowane, ustawione pod kątem prostym do osi ciała;
Aby ułatwić przepływ krwi do mózgu możemy zastosować pozycję Tredelenburga – ułożenie głowy niżej niż reszta ciała.

Rozszyfrujmy ABC:
A – Airway – drożność dróg oddechowych
B – Breathing and bleading – oddychanie i krwawienie
C – Circulation and level of consciousness – krążenie i stan świadomości
A – Airway
- Wyprostuj szyje pacjenta i wyciągnij język;
- Obserwuj czy zwierzę podejmuje próbę oddychania;
- Jeżeli w gardle znajduje się ciało obce usuń je palcem;
- uciśnij klatkę piersiową 5-6 razy aby określić czy drogi oddechowe są drożne;
- Wykonać wdechy przez nos 2-3 razy i ocenić czy klatka piersiowa się podnosi;
Jeżeli ciało obce znajduje się w krtani lub szyjnym odcinku tchawicy, należy wykonać Manewr Heimlicha.
B – Breathing and bleading
- Określamy częstość oddechów, sposób unoszenia się klatki piersiowej, jeśli zwierzę oddycha samodzielnie;
- Oceniamy, czy nie doszło do krwotoku zewnętrznego lub wewnętrznego;
- Jeżeli zwierzę krwawi należy najpierw zatamować krwawienie!
Skutki niedotlenienia
O zatrzymaniu oddechu mówimy wtedy, kiedy układ oddechowy nie jest w stanie transportować powietrze do płuc, nie zachodzi wentylacja a pęcherzyki płucne nie otrzymują powietrza. W ciągu kilku minut po ustaniu wymiany gazowej w pęcherzykach płucnych komórki zaprzestają funkcjonować.
Organami najbardziej wrażliwymi na niedobór tlenu są: mózg, serce i nerki. Efekty niedotlenienia są widoczne już po kilku minutach. W ciągu 3 min powstają poważne zmiany w mózgu, w czasie 4-5 minut zmiany stają się nieodwracalne a po 6-7 minutach bezdechu może dojść do śmierci mózgu. Dlatego właśnie bardzo ważna jest szybka reakcja opiekuja i jak najszybsze rozpoczęcie reanimacji kota.
Po zatrzymaniu oddechu priorytetem jest przywrócenie czynności oddechowej!
C – Circulation and level of consciousness
- Oceniamy kolor błon śluzowych, czas wypełnienia się naczyń włosowatych po naciśnięciu dziąsła nad kłem. Prawidłowy czas wynosi 1-2 sek;
- Mierzymy tętno w jednym z 4 punktów pomiarowych: na tętnicy udowej, tętnicy śródręcza, tętnicy śródstopia oraz tętnicy ogonowej;
- Ustalenie stanu świadomości zwierzęcia, podjęcie próby wybrudzenia kota, jeśli oddech i praca serca są zachowane;

Reanimacja Usta-Nos
Taka forma wskazana jest przy kotach oraz psach ras małych (do 5 kg).
Tok postępowania:
- Wyciągamy język
- Zamykamy usta kota tak, aby nie uszkodzić języka;
- Obejmujemy ręką nozdrza i pysk kota;
- Przykładamy własne usta do nosa obejmując go po zewnątrz i wykonujemy wdmuchanie powietrza do nozdrzy;
- Zachowaj odstęp między wdechami, aby płuca opuściło wdychane powietrze;
Uwaga!
Ponieważ osoba udzielająca pomocy i wykonująca oddychanie, przyjmuje większą ilość powietrza może dojść u niej do hiperwentylacji! Objawy: spada ilość, CO2 i O2, zawroty głowy, problemy z ostrością widzenia (tzw. mroczki przed oczami), omdlenia, mdłości. Aby tego uniknąć prowadząc reanimacje oddychaj normalnie!
Uciskanie klatki piersiowej:
- Musi być przeprowadzone na 1/3 – ½ głębokości klatki piersiowej (zależnie od wielkości kota)
- Szybkość ucisków ok. 100/min;
- zlokalizuj najdokładniej jak się da miejsce uciskania klatki piersiowej: zwierze leży na prawym boku, zegnij jego lewą łapę w łokciu tak, aby dotknęła żeber, miejsce pod łokciem stanowi miejsce prowadzenia ucisków. Drugą opcją ustalenia miejsca prowadzenia ucisków jest okolica 4-5 przestrzeni międzyżebrowej.
- Uciski prowadzimy jedną ręką;
Pamiętaj!
15 uciśnięć klatki piersiowej 2 wdechy ratunkowe
Akcję reanimacyjną kota prowadzimy aż do czasu przywrócenia oddechu ( w tym celu, co jakiś czas przerywamy i sprawdzamy czy zwierzę podejmuję próby samodzielnego oddychania) i krążenia ( w tym celu badamy tętno na jednym z 4 punktów kontrolnych, co kilka serii uciśnięć i wdechów).
Jednocześnie starajmy się wezwać pomoc weterynaryjną lub jeśli to możliwe przetransportować zwierzę do lecznicy weterynaryjnej. Nie przerywamy akcji na dłużej niż wymaga tego np. umieszczenie zwierzęcia w aucie!
Pamiętaj!
Aby zaoszczędzić siły, zachować stały poziom uciśnięć i wdechów poproś kogoś o pomoc. Wymieniajcie się w czynnościach, co około 2 minuty. Jedna osoba może przeprowadzać uciśnięcia a druga wdechy.
tech.wet. Małgorzata Kasiak
Napisz komentarz